Alfa Romeo’nun Efsane Yarış Modeli: 33 TT 12

Alfa Romeo, kuruluşunun ilk yılından itibaren yarış otomobilleri de geliştirmeye ve üretmeye başlayarak motor sporları tarihine de pek çok model kazandırdı. Bu otomobillerinin en dikkat çekici örneklerinden biri olan 33 TT 12, unutulmaz başarılar kazandı.

Alfa Romeo, ürettiği eşsiz yol otomobillerinin yanı sıra , dünya yarış otomobilleri tarihine de damga vuran pek çok model kazandırdı. Bu modellerden 33 TT 12, kısa sürede art arda yarışlar kazanarak yeni nesil yarış otomobillerine de ilham kaynağı oldu. 1973 ve 1975 yılları arasında toplam altı adet üretilen 33 TT 12 , ünlü yarış pisti Monza’da 1974 yılında koşulan 1000 km yarışındaki 1-2 ve 3.lükten 1975 Dünya Spor Otomobil Şampiyonluğu’na ve Targa Florio zaferine kadar, sekiz dünya şampiyonluğu unvan yarışından toplam yedisini kazanarak bu alandaki üstünlüğünü kanıtlayan bir fenomene dönüştü.

1970 yılında V8 silindirli motor performansını daha etkin hale getirmeyi hedefleyen Alfa Romeo, yarış otomobillerinde kullanılan ‘tübüler şasi’ anlamına gelen“Telaio Tubolare” kelimesinden esinlenerek TT adını verdiği alüminyum alaşımlı şasiyi geliştirdi. 1973 yılına gelindiğinde ise yatay 12 silindirli motoru yerleştirmek amacıyla tübüler çelik bir şasi daha tasarlandı. Bu geliştirmeler neticesinde son haline ulaşan 33 TT 12, yarış kariyerine başlamasından 2 yıl sonra Dünya Otomobil Şampiyonası’nı kazandı. Başlangıçta 11000 d/d’da 470 HP güç üreten Alfa Romeo 33 TT 12’nin motoru, yapılan iyileştirmelerle 11500 d/d’da 500 HP ve ardından son dişli oranının da katkısıyla maksimum 330 km/s hıza ulaşır hale geldi. Modelde; 2995 cc hacimli yatay 12 silindirli motor, silindir sırası başına üstten çift eksantrik, silindir başına dört supap, Lucas elektronik enjeksiyon, Dinoplex elektronik ateşleme ve yağ soğutuculu kuru karter yağlama gibi nitelikler de bulunuyordu.

 

Zaferler serisinin ilki Monza’da yaşandı. Alfa Romeo 33 TT 12 kullanan Andretti-Merzario, Ickx-Stommelen ve De Adamich-Facetti, Monza’nın 1000 km’lik yarışında ilk üç sırada yer alarak podyum kapamıştı.  1975 yılına gelindiğinde ise sekiz yarıştan toplam yedisini kazanan efsane yarış otomobili, Autodelta tarafından yönetilen Willi Kauhsen Yarış Takımı ile Dünya Spor Otomobil Şampiyonluğunu kazandı. Arturo Merzario ve Jacques Lafitte; Dijon, Monza ve Nürburgring’de ağırlıklarını hissettirirken; Henri Pescarolo ve Derek Bell ise Spa, Zeltweg ve Watkins Glen pistlerinde zafere ulaştı. Yedinci zaferde Merzario ve ortağı Jochen de Mass, Pergusa’da podyumun en üst sırasında yer aldılar. Alfa Romeo 33 TT 12’nin bir diğer zaferi ise; ilk yıl sadece İtalya Şampiyonası kapsamında geçerli olan ve sonraki yıllarda dünya şampiyonluğunda da kabul gören Targa Florio’da yaşandı. Nino Vaccarella, 20 Temmuz 1975 tarihinde Sicilya’da bulunan Piccolo Madonie pistinin kısa bölümünde Autodelta pilotu Arturo Merzario ile birlikte büyük bir zafer elde etti.

 

Leave a Reply

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir